Manolis Savvakis

Ο Όμιλος Andromeda, η AMERRA Capital Management LLC &η Mubadala Investment Company δημιουργούν μια ηγέτιδα εταιρεία ιχθυοκαλλιέργειας παγκοσμίως

andromeda

Ο Όμιλος Andromeda ανακοινώνει σήμερα τη συμφωνία εξαγοράς, υπό την αίρεση της έγκρισης από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, του πλειοψηφικού μεριδίου μετοχών των δύο ευρωπαϊκών εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας (που δραστηριοποιούνται κυρίως στην τσιπούρα και στο λαβράκι): ΝΗΡΕΑΣ ΑΕ και ΣΕΛΟΝΤΑ ΑΕ. Η συναλλαγή περιλαμβάνει τη συμμετοχή της MubadalaInvestmentCompany στο επενδυτικό σχήμα, μαζί με την AMERRACapitalManagementLLC (κύριος μέτοχος του Ομίλου Andromeda).

ΟThor Talseth, Διευθύνων Σύμβουλος της AMERRACapitalManagementLLC και Πρόεδρος του Ομίλου Andromeda, δήλωσε: «Με έμφαση σε επενδύσεις στην ιχθυοκαλλιέργεια και την Αγροτική Οικονομία, είμαστε ενθουσιασμένοι από τις συνέργειες που μπορούν να δημιουργηθούν μεταξύ αυτών των εταιρειών. Πιστεύουμε ότι η εξαγορά αυτή θα προσδώσει σημαντική αξία αξιοποιώντας τα μοναδικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας σε αυτόν τον τομέα».

ΟElhamAlQasim, Διευθυντής Αγροτικού Τομέα στη MubadalaInvestmentCompany, σχολίασε: «Η Mubadalaαποφάσισε πέρυσι να ενδυναμώσει την παρουσία της στον αγροτικό τομέα, που είναι στρατηγικής σημασίας για την παγκόσμια οικονομία και με σημαντικές προοπτικές για τη δημιουργία προστιθέμενης αξίας. Η ιχθυοκαλλιέργεια είναι ένας εξαιρετικά υποσχόμενος κλάδος και η χρήση νέων τεχνολογιών θα βελτιώσει την παραγωγικότητα και θα επιταχύνει την ανάπτυξη».

Ο Δημήτρης Βαλαχής, Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Andromeda, δήλωσε: «Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια νέα πολυεθνική εταιρεία που θα διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας. Θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας, θα μοιραστούμε γνώση, εμπειρία και ανθρώπινους πόρους για να δημιουργήσουμε μια κορυφαία εταιρεία, που θα ενισχύσει την ανάπτυξη και την κερδοφορία της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας».

περισσότερα

Περίοδος αλιείας ερυθρού τόνου 2018

ψάρια-μεσόγειος

Περίοδος ερυθρού τόνου 2018: Η ΕΕ είναι αποφασισμένη να διατηρήσει τα πρότυπα ελέγχου και να εγγυηθεί την τάση ανάκαμψης του αποθέματος τόνου .

Όπως και τα προηγούμενα έτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει πλήρως τα διεθνή μέτρα ελέγχου για τον τόνο. Η περίοδος 26 Μαΐου έως 24 Ιουνίου σηματοδοτεί την εποχή κατά την οποία τα μεγάλα σκάφη, τα γρι-γρι, επιτρέπεται να αλιεύουν το απόθεμα αυτό.

“Πριν από 10 χρόνια μιλήσαμε για την κατάρρευση του τόνου. Χάρη στα σωστά μέτρα, την ενισχυμένη διεθνή συνεργασία και τις προσπάθειες όλων των ενδιαφερομένων, τώρα διαχειριζόμαστε ένα βιώσιμο απόθεμα.” Αλλά μια βιώσιμη αλιεία σημαίνει επίσης συνεχή παρακολούθηση, παίζει με τους κανόνες και παίρνει το αξίωμά του, τώρα και τα επόμενα χρόνια. ” δήλωσε ο κ. Karmenu Vella, Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ναυτιλιακών Υποθέσεων και Αλιείας.

Με βάση την προηγούμενη εμπειρία, τέθηκε και πάλι σε εφαρμογή ένα αυστηρό πρόγραμμα ελέγχου και επιθεώρησης. Προκειμένου να διασφαλιστούν υψηλά πρότυπα ελέγχου, το πρόγραμμα αυτό θέτει συγκεκριμένες προτεραιότητες ελέγχου και σημεία αναφοράς. Περιλαμβάνει την εγκατάσταση επιθεωρητών, περιπολικών πλοίων και αεροσκαφών που συντονίζονται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας (EFCA) και τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Ένα επιπρόσθετο περιπολικό σκάφος θα προσληφθεί και θα εγκατασταθεί από την EFCA το 2018. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρακολουθεί επίσης τα αλιεύματα και αναλύει τα δεδομένα μέσω του συστήματος παρακολούθησης σκαφών (δορυφορικό σύστημα ελέγχου) σε συνεχή βάση, ώστε να εξασφαλίζεται ότι όλοι οι κανόνες, και ιδίως οι ποσοστώσεις των μεμονωμένων σκαφών , τηρούνται πλήρως.

 

Ιστορικό

Στη Μεσόγειο και στον Ανατολικό Ατλαντικό, η περίοδος από τις 26 Μαΐου έως τις 24 Ιουνίου σηματοδοτεί την εποχή κατά την οποία τα μεγάλα σκάφη, τα γρι-γρι, επιτρέπεται να αλιεύουν τόνο. Μαζί με τις παγίδες, τα γρι-γρι καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της κοινοτικής ποσόστωσης (71%). Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον έλεγχο των αλιευτικών εργαλείων που αλιεύουν τα ψάρια ζωντανά για εκτροφή. Φέτος, ο αριθμός των σκαφών που επιτρέπεται να αλιεύουν τόνο είναι 1.088 σκάφη (εκ των οποίων 58 γρι-γρι) και 12 παγίδες και η ποσόστωση της ΕΕ για το 2018 έχει οριστεί σε 15.850 τόνους. Τα κράτη μέλη που συμμετέχουν ενεργά στην αλιεία τόνου είναι η Ισπανία, η Γαλλία, η Κροατία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Μάλτα και η Κύπρος.

Η αλιεία τόνου καθορίζεται από τη Διεθνή Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT), όπου η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος. Το 2006, η ICCAT ενέκρινε πολυετές σχέδιο αποκατάστασης του τόνου, το οποίο τροποποιείτε τακτικά με βάση την αξιολόγηση των αποθεμάτων, τις εμπειρίες ελέγχου και τις νέες τεχνολογίες. Το 2010, το 2012 και το 2014 θεσπίστηκαν ουσιαστικά μέτρα για την επιβολή της βιώσιμης διαχείρισης των αποθεμάτων και για τη βελτίωση του ελέγχου του εν λόγω τόνου που αλιεύθηκε ζωντανά για γεωργικούς σκοπούς, θεσπίζοντας λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών.

Σε στενή συνεργασία με την EFCA, τα κράτη μέλη και τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της ICCAT, λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλιστεί η πλήρης συμμόρφωση με τις νέες διατάξεις και, τέλος, η επιτυχία του σχεδίου αποκατάστασης και η μακροπρόθεσμη διατήρηση  του αποθέματος.

περισσότερα

Αναθεώρηση του συστήματος ελέγχου της αλιείας της ΕΕ

DSC_0379

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει βελτιώσεις για τον εκσυγχρονισμό και την απλούστευση του τρόπου με τον οποίο παρακολουθούνται και τηρούνται οι αλιευτικοί κανόνες στην ΕΕ. Ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου είναι το κλειδί για τη διασφάλιση της βιώσιμης διαχείρισης της αλιείας της ΕΕ, η οποία με τη σειρά της εγγυάται τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του αλιευτικού τομέα της ΕΕ και προστατεύει τα προς το ζην των αλιέων μας.

  1. Ποιος είναι ο σκοπός ενός συστήματος ελέγχου της αλιείας;

Οι στόχοι της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής τα υγιή ιχθυαποθέματα και οικοσυστήματα, ένας κερδοφόρος κλάδος, βιώσιμες παράκτιες κοινότητες και επισιτιστική ασφάλεια που μπορούν να επιτευχθούν μόνο εάν τα κράτη μέλη και η ΕΕ ως σύνολο έχουν ένα κατάλληλο σύστημα ελέγχου και επιβολής . Αυτό θα πρέπει να διασφαλίζει την έγκαιρη παροχή αξιόπιστων, ακριβών και πλήρων στοιχείων για την αλιεία, ότι τα κράτη μέλη έχουν τον πλήρη έλεγχο του στόλου τους, ότι υπάρχουν μέτρα που επιτρέπουν αποτελεσματικούς ελέγχους των αλιευτικών προϊόντων στην αλυσίδα εφοδιασμού και ότι τελικά σε μία ευρέως διαδεδομένη κουλτούρα υπέρ της συμμόρφωσης των αλιευτικών φορέων ώστε να υπάρχει δίκαιος ανταγωνισμός.

Ένα σύστημα ελέγχου και επιβολής είναι επίσης απαραίτητο για τη φήμη του στόλου της ΕΕ και της ΕΕ στο σύνολό της σε παγκόσμιο επίπεδο. Ως παγκόσμιος ωκεάνιος ηγέτης και πέμπτος μεγαλύτερος παραγωγός θαλασσινών στον κόσμο, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναγκαστική ευθύνη την προστασία, τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση των ωκεανών και των πόρων τους. Αυτό είναι εφικτό μόνο εάν υπάρχουν κατάλληλοι κανόνες ελέγχου που εφαρμόζονται σωστά και επιβάλλονται.

  1. Γιατί να αναθεωρήσουμε το Σύστημα Ελέγχου της Αλιείας;

Μια πρόσφατη αξιολόγηση του REFIT από την Επιτροπή , μια ειδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου  και ένα ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  έδειξαν ότι το Σύστημα Ελέγχου της Αλιείας που χρονολογείται από το 2009 είχε τις ελλείψεις του και γενικά δεν ήταν κατάλληλο για το σκοπό αυτό.

Εάν το σύστημα ελέγχου δεν αποδώσει ικανοποιητικά, η συμμόρφωση με την κοινή αλιευτική πολιτική (ΚΑΠ) κινδυνεύει και μαζί της η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα όχι μόνο των αποθεμάτων ιχθύων αλλά και ολόκληρης της αλιευτικής βιομηχανίας.

  1. Ποιες ήταν οι κυριότερες ελλείψεις που εντοπίστηκαν με το ισχύον σύστημα;

Καταρχάς, το σημερινό σύστημα σχεδιάστηκε πριν από τη μεταρρυθμισμένη ΚΑΠ και ως εκ τούτου δεν είναι συνεπές με αυτό. Ειδικότερα, η “υποχρέωση εκφόρτωσης” που εισήγαγε η μεταρρυθμισμένη ΚΑΠ, απαιτώντας από τους αλιείς να σταματήσουν σταδιακά τη σπατάλη των απορρίψεων στη θάλασσα, δεν έχει ακόμη συμπληρωθεί από αντίστοιχα μέτρα της ΕΕ για τον έλεγχο και την επιβολή της. Η έλλειψη αποτελεσματικών διατάξεων σχετικά με τον εν λόγω βασικό πυλώνα της ΚΑΠ θέτει σε κίνδυνο την αποτελεσματική εφαρμογή ολόκληρης της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ.

Δεύτερον, το υφιστάμενο Σύστημα Ελέγχου της Αλιείας αντικατοπτρίζει στρατηγικές, μεθοδολογίες και προκλήσεις ελέγχου πριν από περισσότερα από 10 χρόνια και δεν είναι ικανό να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις τρέχουσες και τις μελλοντικές ανάγκες όσον αφορά τα δεδομένα της αλιείας και τον έλεγχο του στόλου, ώστε να ταιριάζει με τη συνεχή εξέλιξη των αλιευτικών πρακτικών και τεχνικές. Επίσης, δεν παρέχει την απαραίτητη ευελιξία για να επωφεληθεί από σύγχρονες και οικονομικά αποδοτικότερες τεχνολογίες ελέγχου και συστήματα ανταλλαγής δεδομένων.

Τέλος, το σημερινό σύστημα δεν προωθεί αποτελεσματικά μια νοοτροπία συμμόρφωσης και προέκυψαν σημαντικά κενά στην εφαρμογή των ισχυόντων κανόνων επιβολής, οι οποίοι δικαιολογούν την αναθεώρησή τους.

  1. Γιατί να μην επικεντρωθούμε στην πλήρη εφαρμογή των ισχυόντων κανόνων, αντί να τις αλλάξουμε;

Δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ αυτών των δύο στόχων. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να πιέζει για την εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας από τα κράτη μέλη και τους φορείς εκμετάλλευσης στον κλάδο της αλιείας. Η διασφάλιση της συμμόρφωσης με τους κανόνες της ΚΑΠ αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για την Επιτροπή.

Ταυτόχρονα, το Σύστημα Ελέγχου της Αλιείας χρειάζεται να ευθυγραμμιστεί με τη μεταρρυθμισμένη ΚΑΠ και έχουν εντοπιστεί αρκετές ελλείψεις στις πρόσφατες εκθέσεις της Επιτροπής, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  1. Γιατί η πρόταση της Επιτροπής μεταβάλλει τόσες πολλές διατάξεις του κανονισμού ελέγχου;

Υπάρχουν τρεις κύριοι λόγοι για το σημαντικό πεδίο εφαρμογής των τροπολογιών:

  1. Η πρόταση που εκσυγχρονίζει το σύστημα καταγραφής και αναφοράς αλιευτικών δραστηριοτήτων. Το σύστημα γίνεται πλήρως ηλεκτρονικό, ανεξάρτητα από το μέγεθος των σκαφών. Αυτό έχει επιπτώσεις σε μεγάλο αριθμό διατάξεων σε όλο το κείμενο.
  2. Προτείνεται ένα συνεκτικό σύνολο κανόνων σχετικά με τις επιθεωρήσεις, την επιτήρηση και την επιβολή. Αυτό αφορά όλα τα άρθρα του τίτλου VII και του τίτλου VIII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 (κανονισμός ελέγχου).
  3. Οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στην Επιτροπή βάσει του κανονισμού ελέγχου ευθυγραμμίζονται με τα άρθρα 290 και 291 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό συνεπάγεται την τροποποίηση 54 άρθρων του κανονισμού ελέγχου.
  1. Σε ποιο βαθμό προωθείται η χρήση των νέων τεχνολογιών;

Η χρήση νέων τεχνολογιών μειώνει τον διοικητικό φόρτο για τα κράτη μέλη και τους φορείς εκμετάλλευσης της αλιείας. Επιτρέπει ευκολότερη επικοινωνία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής. Έχει αποδειχθεί ύψιστης σημασίας για ένα αποδοτικό και αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Επιτροπή προτείνει ότι η καταγραφή και η διαβίβαση των αλιευτικών δεδομένων θα πρέπει να γίνει ηλεκτρονικά, με τη σταδιακή κατάργηση των διατάξεων που βασίζονται σε χαρτί, οι οποίες είναι επαχθείς, αναποτελεσματικές και επιρρεπείς σε λάθη.
Η χρήση νέων τεχνολογιών προωθείται για ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, από την καταγραφή των αλιευμάτων έως την παρακολούθηση των σκαφών, τον έλεγχο της αλιευτικής ικανότητας και της υποχρέωσης εκφόρτωσης, καθώς και για την κοινοποίηση αλιευτικών δεδομένων.

Ωστόσο, η πρόταση παραμένει τεχνολογικά ουδέτερη, στο μέτρο που αποφεύγει τη συνταγογράφηση της χρήσης οποιασδήποτε συγκεκριμένης τεχνολογίας. Οι συγκεκριμένες εφαρμογές θα πρέπει να προσαρμοσθούν στις διαφορετικές ανάγκες και παράγοντες, έχοντας κατά νου ότι απαιτείται λειτουργικότητα.

  1. Θα καταστήσει το νέο σύνολο κανόνων ευκολότερο για τις αρμόδιες αρχές να διευκολύνουν τον έλεγχο, την επιθεώρηση και την επιβολή της νομοθεσίας;

Ναι. Οι κανόνες είναι απλούστεροι και με λιγότερες παρεκκλίσεις. Αυτό καθιστά τα καθήκοντα των αρχών ελέγχου ευκολότερα και αποτελεσματικότερα.

Τα νέα τεχνολογικά μέσα θα διευκολύνουν την πρόσβαση στα δεδομένα αλιευμάτων, τα δεδομένα σχετικά με τη θέση των αλιευτικών σκαφών και τα δεδομένα των φορέων εκμετάλλευσης στην αλυσίδα εφοδιασμού, όπως οι αγοραστές αλιευτικών προϊόντων.

Οι διατάξεις καθίστανται σαφέστερες και απλούστερες, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο διαφορετικών ερμηνειών και εφαρμογών, πράγμα που είναι επιζήμιο για την ίση μεταχείριση των φορέων εκμετάλλευσης σε ολόκληρη την ΕΕ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις διατάξεις σχετικά με τις παραβάσεις και τις κυρώσεις. Κατά συνέπεια, η επιβολή θα είναι ευκολότερη για τα κράτη μέλη.

  1. Τι αλλάζει για σκάφη μικρής κλίμακας;

Οι μικρές κλίμακες αλιείας γενικά αφορούν αλιευτικά σκάφη κάτω των 12 μέτρων και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην Ένωση, από βιολογική, οικονομική και κοινωνική σκοπιά. Λόγω της πιθανής επίπτωσής τους στους πόρους / αποθέματα, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι αλιευτικές δραστηριότητες και οι αλιευτικές προσπάθειες των εν λόγω μικρότερων σκαφών συμμορφώνονται με τους κανόνες της ΚΑΠ.

Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητο να παρακολουθούνται τα σκάφη αυτά. Τα κράτη μέλη πρέπει να μπορούν να παρακολουθούν όλα τα αλιευτικά σκάφη, συμπεριλαμβανομένων των μικρότερων αλιευτικών σκαφών. Για τα μικρότερα σκάφη είναι σήμερα δυνατή η χρήση κινητών και άλλων συσκευών παρακολούθησης, τα οποία είναι προσιτά και εύχρηστα. Επίσης, όλα τα αλιεύματα πρέπει να δηλώνονται ηλεκτρονικά, ανεξάρτητα από το μέγεθος του σκάφους και την ποσότητα αλιευμάτων που αλιεύονται.

Επομένως, η υποβολή εκθέσεων βάσει χαρτιού θα καταργηθεί σταδιακά και οι τρέχουσες παρεκκλίσεις θα καταργηθούν. Εκτιμάται ότι η τρέχουσα παρέκκλιση που δεν αναφέρεται στα αλιεύματα κάτω των 50 kg θα μπορούσε να αφήσει ανυπολόγιστους μέχρι 350.000 τόνους ιχθύων, που αντιστοιχούν στο 6% των αλιευμάτων που έχουν αναφερθεί επί του παρόντος από αλιευτικά σκάφη της ΕΕ.

  1. Ποια είναι η σχέση μεταξύ αυτής της πρότασης και της ευρωπαϊκής στρατηγικής για τα πλαστικά;

Η ευρωπαϊκή στρατηγική για τα πλαστικά σε μια κυκλική οικονομία στοχεύει στον περιορισμό των πλαστικών απορριμμάτων και την καλύτερη ανακύκλωσή τους. Αλιευτικά εργαλεία που έχουν χαθεί ή εγκαταλειφθεί στη θάλασσα είναι μία από τις πηγές των θαλάσσιων απορριμμάτων. Μέσω της στρατηγικής η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δεσμευτεί για την ανάπτυξη μέτρων για τη μείωση της απώλειας ή εγκατάλειψη των αλιευτικών εργαλείων στη θάλασσα. Ο κανονισμός ελέγχου βελτιώνει τους κανόνες για την ανάκτηση των εργαλείων.

  1. Ποιες είναι οι προτεινόμενες αλλαγές όσον αφορά τα χαμένα αλιευτικά εργαλεία;

Η αναφορά χαμένων αλιευτικών εργαλείων θα είναι ευκολότερη και συστηματικότερη. Η αναφορά της απώλειας αλιευτικών εργαλείων θα γίνει μέσω του επονομαζόμενου ημερολογίου αλιείας, το οποίο θα υποβληθεί ηλεκτρονικά στις αρμόδιες αρχές. Δεδομένου ότι η απώλεια αλιευτικών εργαλείων μπορεί να αφορά οποιαδήποτε κατηγορία αλιευτικών σκαφών, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, η υποβολή εκθέσεων μέσω του ημερολογίου θα πρέπει να γίνεται από όλες τις κατηγορίες σκαφών. Όλα τα σκάφη θα πρέπει επίσης να φέρουν στη διάθεσή τους τον απαραίτητο εξοπλισμό για την ανάκτηση των χαμένων εργαλείων.

  1. Ποια μέτρα προτείνονται για τον έλεγχο της υποχρέωσης εκφόρτωσης;

Η υποχρέωση εκφόρτωσης είναι μια σημαντική απαίτηση στο πλαίσιο της ΚΑΠ, αλλά είναι δύσκολο να ελεγχθεί. Το επίπεδο απόδειξης που απαιτείται για τη δίωξη πέραν εύλογης αμφιβολίας η παράνομη απόρριψη ψαριών στη θάλασσα είναι πρακτικά αδύνατο να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας παραδοσιακά μέσα ελέγχου, όπως η εναέρια επιτήρηση, οι επιθεωρήσεις στη θάλασσα ή οι επιθεωρήσεις κατά την προσγείωση.
Η τεχνολογία απομακρυσμένης ηλεκτρονικής παρακολούθησης (REM) που ενσωματώνει την τηλεόραση κλειστού κυκλώματος (CCTV) έχει αποδείξει ότι μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματικό μέσο για τον έλεγχο και την επιβολή της υποχρέωσης εκφόρτωσης και την αποτροπή της παράνομης απόρριψης.

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή προτείνει ορισμένα σκάφη να είναι εφοδιασμένα με ηλεκτρονικές συσκευές παρακολούθησης συνεχούς καταγραφής, συμπεριλαμβανομένων των τηλεοράσεων κλειστού κυκλώματος (CCTV). Η επιλογή των σκαφών που πρόκειται να εξοπλιστούν θα γίνει με βάση το επίπεδο κινδύνου απορρίψεων.

  1. Ποια νέα μέτρα προτείνονται για την ενίσχυση των κανόνων ελέγχου για την ψυχαγωγική αλιεία;

Η Επιτροπή προτείνει τη θέσπιση ειδικών μέσων που θα επιτρέπουν τον καλύτερο έλεγχο της αλιείας αναψυχής από τα κράτη μέλη. Μέσω ενός απλού συστήματος καταχώρισης ή χορήγησης αδειών, τα κράτη μέλη θα γνωρίζουν πόσα άτομα αλιεύουν για ψυχαγωγικούς σκοπούς και θα είναι σε θέση να συλλέγουν αξιόπιστα δεδομένα σχετικά με τα αλιεύματα και τις πρακτικές.
Η συλλογή επαρκών και αξιόπιστων δεδομένων σχετικά με την ερασιτεχνική αλιεία είναι απαραίτητη προκειμένου να αξιολογηθεί ο αντίκτυπος τέτοιων αλιευτικών πρακτικών στα αποθέματα και να παρέχονται στα κράτη μέλη και στην Επιτροπή οι πληροφορίες που απαιτούνται για την αποτελεσματική διαχείριση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων.

Υπάρχουν περίπου 8 με 10 εκατομμύρια ψαράδες ψυχαγωγίας στην ΕΕ, αλλά τα αλιεύματα από την αλιεία αναψυχής παραμένουν σήμερα σε μεγάλο βαθμό αβάσιμα λόγω έλλειψης κατάλληλων μέτρων ελέγχου. Αυτό έχει άμεσο και αυξανόμενο αντίκτυπο στα ιχθυαποθέματα, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών, τα οποία υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων.

  1. Τι αλλάζει για την ανιχνευσιμότητα των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας;

Ένα κατάλληλο σύστημα ανιχνευσιμότητας για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας διασφαλίζει ότι οι πληροφορίες που παρέχονται στους καταναλωτές σχετικά με το είδος και την προέλευση του προϊόντος αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας είναι ακριβείς. Επίσης, αποφεύγεται η διάθεση στην αγορά αλιευτικών προϊόντων που αλιεύονται κατά παράβαση των κανόνων της ΚΑλΠ.

Σήμερα υπάρχουν 28 διαφορετικά συστήματα ανιχνευσιμότητας στην ΕΕ, αλλά το ισχύον νομικό πλαίσιο δεν εξασφαλίζει λειτουργικότητα μεταξύ τους. Επιπλέον, η χρήση παλιότερων τεχνολογιών εμποδίζει τη ροή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών και ενίοτε εντός της επικράτειάς τους.

Με την άρση των υφιστάμενων εμποδίων, οι νέοι κανόνες θα συμβάλουν στην ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς και στην αύξηση της οικονομικής ευημερίας εντός της ΕΕ. Η πρόταση διασφαλίζει επίσης ότι η ίδια δέσμη πληροφοριών συνοδεύει τα προϊόντα αλιείας από την αλίευσή τους έως το στάδιο λιανικής πώλησης, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους. Οι ίδιοι κανόνες θα ισχύουν συνεπώς για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που εισάγονται από τρίτες χώρες. Οι κανόνες ιχνηλασιμότητας δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση μικρών ποσοτήτων αλιευτικών προϊόντων που πωλούνται απευθείας από τα αλιευτικά σκάφη στους καταναλωτές.

  1. Τι αλλάζει η πρόταση όσον αφορά το σύστημα επιβολής κυρώσεων και επιβολής;

Ένα σύστημα επιβολής με αποτρεπτικές, αναλογικές και αποτελεσματικές κυρώσεις έχει πρωταρχική σημασία για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης της ΚΑΠ και των μέτρων διατήρησής της.

Η Επιτροπή προτείνει τροποποιήσεις του κανονισμού ελέγχου για την αποσαφήνιση, την απλούστευση, τον ορθολογισμό και τη σημαντική βελτίωση των ισχυόντων κανόνων σχετικά με τις επιθεωρήσεις, τις κυρώσεις και την επιβολή.

Όλες οι διατάξεις θα περιλαμβάνονται σε μία ενιαία πράξη: τον κανονισμό ελέγχου. Το σύστημα επιβολής θα επιτρέψει στους αλιείς να αντιμετωπίζονται εξίσου σε ολόκληρη την ΕΕ, ανεξαρτήτως του κράτους μέλους στο οποίο εκτελούν πτήσεις ή προσγειώνονται.

Όλες οι παραβάσεις θα πρέπει να υπόκεινται σε διοικητικές κυρώσεις, παρόλο που οι ποινικές διώξεις δεν θα εξαφανιστούν. Το επίπεδο των κυρώσεων για σοβαρές παραβάσεις εναρμονίζεται προκειμένου να δημιουργηθούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού και να προβλεφθεί ένα αποτελεσματικό αποτρεπτικό μέτρο.

Ο κατάλογος των σοβαρών παραβάσεων κατά της ΚΑΠ επικαιροποιείται και ορισμένες από αυτές τις παραβάσεις θα θεωρούνται σοβαρές καθεαυτές, ανεξάρτητα από το μέγεθος του σκάφους ή την ποσότητα αλιευτικών προϊόντων επί του σκάφους. Επιπλέον, θα διευκρινίζονται τα κριτήρια για σοβαρές παραβάσεις, ώστε να είναι ευκολότερο και πιο απλό στις αρχές να τις εφαρμόζουν και να αποδίδουν πόντους στους κατόχους άδειας ή στους πλοίαρχους που παραβίασαν τους κανόνες.

  1. Πώς προστατεύονται τα προσωπικά δεδομένα;

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που συλλέγονται από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή με σκοπό την άσκηση δραστηριοτήτων ελέγχου και επιβολής της αλιευτικής προσπάθειας θα προστατεύονται σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα θεσπίσουν τα κατάλληλα τεχνικά μέτρα και μέτρα ασφαλείας. Επίσης, θα διατηρούν τα δεδομένα μόνο για το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους.

 

περισσότερα

Αναγνώριση της Ελληνικής Οργάνωσης Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ)

elopy

 

«Πράσινο φως» έλαβε την 15/5/2018 η Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ), καθώς εκδόθηκε από την αρμόδια επιτροπή η απόφαση αναγνώρισης της ως Οργάνωσης Παραγωγών του τομέα των υδατοκαλλιεργειών, γεγονός που της επιτρέπει να προχωρήσει στην υλοποίηση του στρατηγικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη του κλάδου.

Η ΕΛΟΠΥ είναι ένας ιδιωτικός, μη κερδοσκοπικός φορέας στον οποίο συμμετέχουν, ως τώρα, 21 Έλληνες παραγωγοί που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 80% του όγκου και της αξίας των ελληνικών προϊόντων υδατοκαλλιέργειας. Ιδρύθηκε, με στόχο να αντιμετωπιστεί ο ανταγωνισμός από τις τρίτες χώρες και να αξιοποιηθεί η δυναμική που έχει ο κλάδος λόγω της διαρκώς αυξανόμενης ζήτησης προϊόντων υδατοκαλλιέργειας διεθνώς. Πρωταρχικός γνώμονας στη δραστηριοποίηση της ΕΛΟΠΥ είναι η προώθηση όλων των μεταρρυθμίσεων, που απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου αύξησης της παραγωγής κατά 4% ετησίως και κυρίως ο σχεδιασμός και η υλοποίηση συλλογικών δράσεων προώθησης με στόχο την αύξηση των μεριδίων αγοράς. Κοινό σημείο αναφοράς όλων των δράσεων είναι η νέα, εθνική ταυτότητα των προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας των μελών της ΕΛΟΠΥ, που προβάλλεται με το συλλογικό σήμα Fish from Greece / ‘Ελληνικό Ψάρι’.

Ο κ. Δημήτρης Βαλαχής, Πρόεδρος του ΔΣ ΕΛΟΠΥ, τόνισε ότι «αυτή η ιδιωτική πρωτοβουλία ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια και χρειάστηκε επίμονη και συστηματική δουλειά για να φτάσουμε εδώ. Η αναγνώριση της ΕΛΟΠΥ ανοίγει τον δρόμο για να καλυφθεί ένα σημαντικό κενό, που υπήρχε στον κλάδο, αυτό των συλλογικών δράσεων προώθησης και ενημέρωσης, ενώ επιβεβαιώνει την κοινή αντίληψη των εταιριών για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου».

περισσότερα

Ευρωπαϊκό παρατηρητήριο των αγορών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας

GR vrs EUMOFA_Feb   2018_Greece_EL_rev 23-2-2018

για να διαβάσετε την έρευνα ανοίξτε το pdf: GR vrs EUMOFA_Feb 2018_Greece_EL_rev 23-2-2018

περισσότερα

Καταναλωτικές συνήθειες σχετικά με τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ

Pew-Urges-Reforms-to-EU-Deep-Sea-Fishing-Regulations

για να διαβάσετε την έρευνα ανοίξτε το pdf : Consumer Habits Presentation Greece.EL

 

περισσότερα

Nέα πρόταση για αντιμετώπιση των θαλάσσιων σκουπιδιών και της αλιείας “φάντασμα”.

kamilo-beach

 

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε μια σημαντική νομική πρόταση για την αντιμετώπιση των απορριμμάτων των θαλασσών. Με την εισαγωγή νέων μέτρων για τα πλαστικά μιας χρήσης, καθώς και για τα απομακρυσμένα αλιευτικά εργαλεία, η πρόταση θα συμβάλει στη μετάβαση της Ευρώπης σε κυκλική οικονομία.

Τα αλιευτικά εργαλεία (δίχτυα, γραμμές, παγίδες …) αντιπροσωπεύουν το 27% όλων των απορριμμάτων στην παραλία. Με την πρότασή της, η Επιτροπή θα ενθαρρύνει όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες να αποκομίσουν το μέγιστο των εγκαταλελειμμένων αλιευτικών εργαλείων στην ακτή και να την συμπεριλάβουν στα ρεύματα αποβλήτων και ανακύκλωσης. Ειδικότερα, οι παραγωγοί πλαστικών αλιευτικών εργαλείων θα πρέπει να καλύπτουν το κόστος συλλογής αποβλήτων από τις λιμενικές εγκαταστάσεις υποδοχής , τη μεταφορά και επεξεργασία τους. Θα καλύψουν επίσης το κόστος των μέτρων ευαισθητοποίησης.

Το νέο αυτό μέτρο βασίζεται σε υφιστάμενους κανόνες όπως η οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική και συμπληρώνει άλλες δράσεις που έχουν ληφθεί κατά της ρύπανσης της θάλασσας, όπως στην οδηγία για τις λιμενικές εγκαταστάσεις.

Η πρόταση θα υποβληθεί τώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο προς έγκριση.

Γιατί συμπεριλαμβάνονται τα αλιευτικά εργαλεία στην πρόταση της Επιτροπής για μείωση του αντίκτυπου ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον;

Τα εγκαταλελειμμένα, χαμένα ή απορριφθέντα αλιευτικά εργαλεία αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τρίτο των θαλάσσιων απορριμμάτων που βρέθηκαν στις ευρωπαϊκές θάλασσες ή πάνω από 11.000 τόνους ετησίως. Σχεδόν το ήμισυ του “μεγάλου μπαλώματος σκουπιδιών” στον Ειρηνικό Ωκεανό αποτελείται από τέτοια αλιευτικά εργαλεία. Εκτιμούμε ότι στην ΕΕ, το 20% των εργαλείων χάνονται στη θάλασσα. Οι λόγοι για αυτήν την απώλεια ποικίλλουν, από ατυχήματα, καταιγίδες και εμπλοκή σε εσκεμμένη εγκατάλειψη

Τα αλιευτικά εργαλεία έχουν σχεδιαστεί για να πιάσουν θαλάσσιους οργανισμούς και θα συνεχίσουν να εμπλέκουν τη θαλάσσια ζωή ακόμη και αν χάνονται («αλιεία φάντασμα»). Είναι σχεδιασμένο για να είναι ανθεκτικό στο θαλάσσιο περιβάλλον και χρειάζεται πολλά χρόνια για να υποβαθμιστεί. Οι εργαλεία με μονόινα νήματα αλιείας εκτιμάται ότι θα διαρκέσουν 600 έτη για να υποβαθμιστούν.

Πώς θα βοηθήσει η πρόταση αυτή να λύσει το θέμα των εγκαταλελειμμένων, χαμένων ή απορριφθέντων αλιευτικών εργαλείων;

Το πλαστικό που χρησιμοποιείται για τα αλιευτικά εργαλεία είναι πολύ υψηλής ποιότητας, αλλά το ποσοστό ανακύκλωσης είναι μικρό. Μόνο το 1,5% των εργαλείων ανακυκλώνεται αποτελεσματικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πρόταση παρέχει εργαλεία και κίνητρα για τη διευκόλυνση της ανάκτησης, της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης του πλαστικού υλικού σε αλιευτικά εργαλεία.

Συγκεκριμένα, θέλουμε να κλείσουμε τον βρόχο προσθέτοντας τα υπάρχοντα μέτρα στα συστήματα επέκτασης της παραγωγικότητας (EPR). Αυτό θα εξασφαλίσει ότι η διαχείριση των  πλαστικών απορριμμάτων από τα αλιευτικά εργαλεία, μόλις φθάσουν στην ξηρά, είναι ευθύνη των παραγωγών.

Με την πρόταση αυτή, όλοι οι αλιείς μπορούν να είναι σίγουροι ότι τα αλιευτικά εργαλεία που επιστρέφονται στην ακτή θα διοικούνται σωστά σε ένα ειδικό δίκτυο απορριμμάτων και ανακύκλωσης.

Είμαι ψαράς. Γιατί πρέπει να επιστρέψω τα αλιευτικά εργαλεία πίσω στο λιμάνι;

Οι αλιείς έχουν ήδη την υποχρέωση (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου) να ανακτούν ή να αναφέρουν τα χαμένα εργαλεία. Αυτό μπορεί να ενισχύσει τη μακροπρόθεσμη παραγωγικότητα. Ως ψαράς, πρέπει μόνο να επωφεληθείτε από έναν καθαρό ωκεανό. Οι εκτιμήσεις του κόστους απομάκρυνσης απορριμμάτων από δίχτυα, ζημιών στα αλιεύματα, επισκευής εργαλείων, εμπλοκών ελίκων και παρεμποδισμένων συστημάτων ψύξης κυμαίνονται μεταξύ 1 και 5% των εσόδων.

Και η απειλή αυξάνεται. Επειδή το πλαστικό αποικοδομείται μόνο σε χρονοδιαγράμματα αιώνων, συσσωρεύεται στις θάλασσες και τους ωκεανούς μας. Παραμένοντας ανεξέλεγκτη, θα μπορούσε να απειλήσει τη βιομηχανία θαλασσινών.

Τι γίνεται με τα απόβλητα που παράγονται από άλλα πλοία; Δεν πρέπει να καλύπτεται και αυτό;

Η πρόταση αναθεώρησης της νέας οδηγίας σχετικά με τις εγκαταστάσεις υποδοχής λιμένων (COM (2018) 33 τελικό) προχωρεί πολύ για να εξασφαλιστεί ότι τα απόβλητα που παράγονται από πλοία παραδίδονται στις κατάλληλες λιμενικές εγκαταστάσεις υποδοχής αντί να απορρίπτονται στη θάλασσα. Η οδηγία ρυθμίζει την απόρριψη αποβλήτων από όλα τα πλοία στη θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων των αλιευτικών σκαφών και των σκαφών αναψυχής. Απαιτεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ να προβλέψουν κατάλληλες λιμενικές εγκαταστάσεις υποδοχής και τα πλοία να παραδώσουν τα απόβλητά τους στις εγκαταστάσεις αυτές πριν από την αναχώρηση από το λιμάνι. Απαιτεί επίσης από τα κράτη μέλη τη θέσπιση συστημάτων ανάκτησης του κόστους, τα οποία δεν πρέπει να παρέχουν κίνητρα στα πλοία να εκφορτώσουν τα απόβλητά τους στη θάλασσα. Το 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε πρόταση για μια νέα οδηγία για τις λιμενικές εγκαταστάσεις, με ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση των θαλάσσιων απορριμμάτων από θαλάσσιες πηγές.

Πώς μπορεί η οδηγία για τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον να διευκολύνει τους αλιείς να επιστρέψουν τα εργαλεία τους;

Μέχρι σήμερα, τα λιμάνια μπόρεσαν να χρεώνουν τους αλιείς για την απομάκρυνση ανακτηθέντων αλιευτικών εργαλείων που έχουν εγκαταλειφθεί, χαθεί ή διατεθεί στην ξηρά, πέραν της συνήθους αμοιβής τους. Η πρόταση της Επιτροπής για αναθεώρηση της οδηγίας για τις λιμενικές υποδομές (COM (2018) 33 τελικό) καταργεί αυτό το αντικίνητρο. Ωστόσο, το κόστος των λιμένων για την επέκταση των εγκαταστάσεων και τη λειτουργία τους θα μπορούσε να επανέλθει στο λιμενικό τέλος, αυξάνοντας έτσι το συνολικό κόστος για τους αλιείς.

Εδώ μπαίνει η επέκταση της ευθύνης του παραγωγού. Στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος, οι παραγωγοί αναλαμβάνουν την ευθύνη (και το κόστος) για τη διαχείριση του πλαστικού εξοπλισμού αλιευτικών εργαλείων μόλις εκφορτωθούν. Έτσι, αυτό θα μειώσει το κόστος λιμένων για τους αλιείς, ιδίως σε μικρούς αλιευτικούς λιμένες, και θα επιταχύνει την ανάπτυξη ειδικής ροής αποβλήτων για τα απόβλητα αλιευτικών εργαλείων. Κατά συνέπεια, οι αλιείς θα έχουν μια σαφή και αδιαμφισβήτητη λύση, με ελάχιστο επιπλέον κόστος, για τα εργαλεία που φέρνουν πίσω στην ακτή, επιτρέποντάς τους να συμμορφωθούν με τις νομικές υποχρεώσεις τους.

Πόσο κοστίζει η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας;

Παραδείγματα από την Ισλανδία και τη Νορβηγία δείχνουν ότι τα αποτελεσματικά συστήματα μπορούν να οδηγήσουν σε υψηλά ποσοστά επιστροφής εργαλείων που ωφελούν την οικονομία εν γένει και ειδικότερα τον κλάδο της αλιείας. Το κόστος των καθεστώτων εκτεταμένης ευθύνης του παραγωγού για αλιευτικά εργαλεία θα εμπίπτει κατά κύριο λόγο στους παραγωγούς αλιευτικών εργαλείων που περιέχουν πλαστικά. Οι παραγωγοί θα φέρουν την ευθύνη και το κόστος διαχείρισης των παλαιών αλιευτικών εργαλείων που περιέχουν πλαστική ύλη μόλις εκφορτωθούν. Εκτιμούμε ότι το πρόσθετο κόστος για τους αλιείς ανέρχεται στο 0,16% των εσόδων. Οι αλιείς και οι βιοτεχνικοί παραγωγοί αλιευτικών εργαλείων που περιέχουν πλαστικό δεν θα καλυφθούν από το εκτεταμένο σύστημα ευθύνης του παραγωγού.

Τι γίνεται με την ανταμοιβή των αλιέων για την περισυλλογή  χαμένων εργαλείων από την θάλασσα;

Ήδη από το 2008, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και ο προκάτοχός του, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, παρέχουν χρηματοδοτική στήριξη για την ανάκτηση απορριμμάτων και εργαλείων από τη θάλασσα, καθώς και τη βελτίωση της υποδομής διαχείρισης αποβλήτων και των διαδικασιών διαχείρισης πλοίων και λιμένων. Για την περίοδο 2014-2020, έχουν χορηγηθεί 53 εκατομμύρια ευρώ σε τέτοια έργα. Το μέτρο αυτό αφορά τα εργαλεία που χάθηκαν τα προηγούμενα έτη. Θα μειώσει την ποσότητα εργαλείων στη θάλασσα, αλλά δεν θα αποτρέψει περαιτέρω απώλειες. Συνεπώς, αυτό συμπληρώνει την παρούσα πρόταση.

περισσότερα