Εξέλιξη Ελληνικής Αλιείας και Αλιευτικής Παραγωγής
Οι ελληνικές θάλασσες αλιεύονται εδώ και χιλιάδες χρόνια, όπως φαίνεται τόσο από αρχαιολογικά ευρήματα όσο και από πολύ γνωστές τοιχογραφίες όπως πχ ο μικρός χαράς της Σαντορίνης. Ιστορικά, η ελληνική αλιεία εισήλθε στη φάση της ανάπτυξης της κυρίως την περίοδο 1046-1954, όταν η Ελλάδα ενισχύθηκε οικονομικά από διεθνείς οργανισμούς για να ανασυγκροτήσει τον αλιευτικό τομέα, γεγονός που αντανακλάται στην αλιευτική παραγωγή από τις ελληνικές θάλασσες.
Στη συνέχεια η οργάνωση του αλιευτικού τομέα σε υποτομείς και η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν ως αποτέλεσμα τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό της ελληνικής αλιείας και την σχεδόν εκθετική αύξηση της παραγωγής από το 1970 σε ένα μέγιστο το 1994.
Ο εκσυγχρονισμός του στόλου που στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στις επιδοτήσεις της ΕΕ, περιελάμβανε την αντικατάσταση των υπαρχόντων σκαφών με μεγαλύτερα τα οποία διέθεταν ισχυρότερες μηχανές καθώς επίσης πιο αποδοτικά αλιευτικά εργαλεία και σύγχρονο ηλεκτρονικό εξοπλισμό (πχ βυθόμετα, GPS). Στην ουσία, οι επιδοτήσεις έδωσαν τη δυνατότητα στους ψαράδες να συνεχίζουν να αλιεύουν ακόμα και όταν αυτό ήταν οικονομικά ασύμφορο, όπως πχ στις περιπτώσεις που η αφθονία ενός αποθέματος είναι πολύ χαμηλή.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ